στροντιανίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ανθρακικό ορυκτό τού οτροντίου το οποίο αποτελεί την πρώτη και κυριότερη πηγή απόληψης τού οτροντίου και απαντά, συνήθως, μαζί με βαρύτη, σελεστίνη και ασβεστίτη σε φλέβες χαμηλών θερμοκρασιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. strontianite < Strontian, χωριό τής Σκωτίας + κατάλ. -ite].